Merry Christmas 2015

จัดต้นไม้ตามธรรมเนียมทุกปี ปีนี้ย้ายมาจัดอีกห้อง ต้นสนปลอมนี่อายุเกิน 10ปีแล้วนะ ซื้อของตกแต่งมาเพิ่มนิดหน่อยสมทบอีกประมาณ200-.  เอาตุ๊กตาแกะขวัญใจมาวางด้วย
                                                     Merry Christmas 2015 

ติ่งเฉพาะกิจ ทนความน่ารัก BB-8 ไม่ไหวต้องถอยมา

น่ารัก ดูSTAR WARS 7 แล้ว BB-8 น้องใหม่น่ารักมาก ไปซื้อแบบบังคับวิทยุมาเลยฮาฟฟฟ 

อัดคลิปไปกลัวตกกระไดจริงๆ - -" 

ค่าเสียหาย รวมถ่าน AA AAA แล้ว ประมาณ 2700 ใครติดใจรีบหน่อยของใกล้หมดแล้ว

(ซื้อวันนี้แถมฟรีกระเป๋าเป้สมนาคุณลายสตาร์วอร์ส)

ความรู้สึกหลังดูสตาร์วอร์ส อุบัติการณ์แห่งพลัง

ถ้าไคโล เร็น เปิดหน้ามาเป็นพี่LEE คงเห็นอริยสัจ

เสียจัยยยยยย ไม่ใช่พี่ลี....... 

ฮือ 

ฮือออออออ

พรุ่งนี้แล้วววว Star Wars: The Force Awakens

จัดไป IMAX พรุ่งนี้เรยจ้าาา มีตั๋วแล้ววว

เฮ้ย ลงรูปผิด!

ยังไงก็เลือกสายดาร์ค 55555

ยังเสียดายหลีบท KYLO REN ไม่เลิกนะฉัน ฮรือออออ 

แต่หลีก็ไปงาน wolrd premiere Star Wars: The Force Awakens  ที่ LA นะเออ 

The Chimes Audiobook & Critics' Choice

เมื่อวานก็ว่าจะอัพ ความประทับใน เปิดอ่านตัวนิยาย The chimes ของ Charles Dickens เคล้าคลอด้วยฟังเสียงคนอ่านไป ฟินจุงเบย RA มีความสามารถมากๆ เรียกว่าเอาดีด้านนี้ได้เลยจริงๆ แบบโคตรโปรเฟซชั่นน่อล เซย์ยูมากๆ เสียงห้าเสียง แก่ หนุ่ม เด็ก เด็กสาว เด็กหนุ่ม ฟังแล้วแยกออกเลยว่านี่ใครพูด คือ ประทับจัยยยย งานดีมาก คงพากย์เหนื่อยแย่เลยสินะคะ (โอ๋ๆๆ) เพราะที่สำคัญเปิดให้โหลดฟรี!!

 (ผู้บริโภคก็เฮสิครัชชช) https://mobile.audible.co.uk/pd/Classics/The-Chimes-Audiobook/B0198RBR7U

ผู้บริโภคยินดีไปแล้ว ถึงคราวเสี่ย RA ได้เฮบ้าง เข้าชิง Critics' Choice  อวอร์ดค่ะพ่อแม่พี่น้อง แหมๆ RA มาเดบิวซีรี่ส์ ที่เมกาครั้งแรกก็เข้าชิงเรยนะคะ สาขาดารารับเชิญประเภท ซีรี่ส์ดราม่า  http://deadline.com/2015/12/critics-choice-awards-nominations-2016-full-list-1201666326/

ขอให้ได้นะคะ เชียร์ๆๆๆ 

ฮือออ Kylo Ren ~~ and Lee Pace

Lee Pace auditioned for the role of Kylo Ren that went to Adam Driver.

Source: IMDB Star Wars: The Force Awakens


ก็ไม่อารายหนา คือตอนแรกที่มีข่าว ว่าหลีไปคัดตัว ออดิชั่นบท Kylo Ren (วายร้ายในสตาร์วอร์สภาคล่าสุด) แล้วไม่ได้ เราก็เฉยๆนะ แต่พอมาดู teaser มาดูของเล่น การโปรโมท แล้วคือโคตรตัวเด่นเลยป๊ะ แม้จะไม่เห็นหน้า 555 

เรยแบบฮรือออ ทามมายคนของเราไม่ได้ง่าาาาา อยากให้ลีได้เล่นจุง จะได้มีเดินพรมแดงโปรโมตช่วงนี้ด้วย งืออออ ดาร์คไซด์ก็ดาร์คไซด์ ถ้าทูนหัวของบ่าวเล่น ก็พร้อมติดตามเข้าด้านมืดหนา ฮรือออ #เวิ้น #เสียดาย #หาสาระมิได้

With Bells On

Our cheeks are nice and rosy,
And comfy cozy are we,
We're snuggled up together
Like two birds of a feather would be,
Let's take that road before us,
And sing a chorus or two,
Come on, it's lovely weather
For a sleigh ride together with you

ฟิคตอนต่อมาอัพแร้ววววว 

With Bells On by Laurelin (Lintelomiel)

The last goodbye

We came all this way
But now comes the day
To bid you farewell
I bid you all a very fond farewell
(cry...)
เนี่ยมันเพลงบิลโบ้ร้องให้ลุงกับหลาน ราชวงศ์ดูรินชัดๆ T^T

แนะนำฟิคน่าอ่าน [FicRichleeRecommend] AnUnexpectedly MerryChristmas P. II by eucatastrophe__x

*** อันนี้เป็นตอนต่อจากแนะนำฟิคน่าอ่าน [Fic Richlee Recommend] An Unexpectedly Merry Christmas by eucatastrophe__x  ที่นำฟิคยอดเยี่ยมฉลองคริสต์มาสเรื่องนี้ http://archiveofourown.org/works/5311283 มารีวิวสรุปย่อ แบบไม่ให้เสียอรรถรสมาเชิญชวนทุกท่านให้ไปอ่านตัวเต็มต้นฉบับที่ดีงามเหลือเกินค่ะ ซึ่งตรงนี้เป็นพาร์ทจบแล้วล่ะค่ะ (แง)

Part I http://pandamoe.blogspot.com/2015/12/fic-richlee-unexpectedly-merry.html
Part II

พอถึงคิวจ่ายเงินริชาร์ดก็ชำระเงินไปตามปกติ พอออกมาหวังไว้เล็กน้อยว่าจะเจออีกฝ่าย แต่ก็เข้าใจว่าคงรีบเห็นว่าจะไปไม่ทันเวลาเข้างาน  เขาเดินมาเจอน้องสาวที่รออยู่ เธอก็ทักขึ้นทันทีว่าไปเจอเรื่องดีๆเข้าล่ะสิ ถึงได้ยิ้มหน้าบาน “Must be the Christmas spirit.” ริชาร์ดตอบ น้องสาวไม่ได้ซักไซ้ต่อ แต่ก็ให้แอบสงสัยว่าสีหน้านี้เหมือนกับคนอินเลิฟชัดๆ ว่าแล้วก็ไหว้วานพี่ชายให้พาเด็กๆไปเจอคุณลุงซานต้าและขอของขวัญอวยพร ส่วนเธอจะนั่งพัก แต่ก่อนที่พี่ชายจะพาลูกๆของเธอไปเธอก็เก็บความสงสัยไว้ไม่ได้ “เขาชื่ออะไร”  “ไม่ได้ถามหรอก” คนเป็นพี่ตอบหงอยๆ “เอาเถอะ ว่าแต่เจอกันยังไง แค่สบตา? มองอยู่ไกลๆ ? หรือได้คุยล่ะ?”  “ได้คุยกัน เขาน่ารักมากเลยจริงๆ” ริชาร์ดตอบอุบอิบ “คงคุยกันสนุกสินะ ทำพี่ยิ้มแฮปปี้ได้ขนาดนี้” เธอแซวก่อนปล่อยให้ ลุงกับหลานๆไปซุ้ม ซานต้าที่ห้างจัดไว้

                และแล้ว อย่างไม่คาดคิด.. ถุงสูทที่อีกฝ่ายถือตอนรอคิวจ่ายเงิน...ไม่น่าเชื่อว่าแท้จริงแล้วจะบรรจุชุดเอลฟ์ที่คนๆนี้กำลังสวมอยู่ งานCustomer service ที่ว่าคงจะแบบนี้เองสินะ  บริเวณนั้น มีซานต้า(ลุงแก่ๆใส่ชุดนั่งอยู่) เอลฟ์สาว และเอลฟ์ชาย(หนุ่มปริศนาผู้เร่งรีบ) เอลฟ์สาวแนะนำตัวและเข้ามาคุยกับเด็กๆ และแนะนำเอลฟ์หนุ่มเพื่อนของเธอ

 “I’m Honeycomb Frostlights, but you can call me Honey, and this is my friend Merry Gingerbubbles. And, of course, this is Santa Claus!”

หลานชายของริชาร์ดมองเมอรี่  กินเกอร์บับเบิ้ล “You’re too tall to be an elf.” เมอรี่ถูกเด็กติว่าสูงเกินไป... ริชาร์ดแทบกลั้นขำในใจไว้ไม่อยู่ ชุดที่ว่าก็เต่อสำหรับผู้ชายสูงๆอย่างเมอรี่จริงๆน่ะแหละ

              เอลฟ์หนุ่มที่จำริชาร์ดได้ก็อายม้วนหลบตา แต่ก็ทำใจดีสู้เด็กๆไป แก้ตัวว่า”ก็กินผักเยอะไงล่ะ ประโยชน์ความสูงก็มีนะ โรงงานผลิตของขวัญมีชั้นวางของสูงๆ  และฉันก็เอื้อมถึงด้วย” อย่างไรก็ดีริชาร์ดก็มองเรียวขายาวในชุดเอลฟ์รัดรูปไม่วางตา เมอรี่หันไปมองอย่างรู้สึกได้ว่าถูกคนที่เพิ่งจากกัน(และเจอกันอีกครั้งอย่างไม่คาดคิด)มองด้วยสายตาแบบนี้ก็หน้าแดง หลบหน้าหลบตา เหล่มองอีกฝ่ายใต้หมวกเอลฟ์ใบสูง

เอลฟ์ชายเงียบไปเอลฟ์สาวเลยชวนเด็กๆคุย หลังจากเด็กๆไปขอพรกับซานต้าแล้ว “คุณพ่อของหนูๆไม่อยากขอพรอะไรซานต้าบ้างหรือจ๊ะ”  พอได้ยินว่า”พ่อ “ใบหน้าเขินอายแกมยินดีของเอลฟ์เมอรี่ใต้หมวกใบเขื่องก็หุบลง หน้าเสียฉับพลัน 

ตายล่ะ ริชาร์ดคิด เมอรี่กำลังเข้าใจผิด หน้าเขาก็ละม้ายคล้ายเด็กๆเสียด้วย (ก็เป็นลุงเป็นหลานกันจริงๆนี่นา) ดีที่เด็กๆรีบตอบเสียงใส ว่าผู้ใหญ่ที่มาด้วย เป็นคุณลุงริชาร์ดแถมย้ำว่า เป็นคุณลุงขี้เหงาซะด้วยให้ตายสิ หากทว่าการพูดมากของเด็กๆก็เรียกคืนใบหน้าสดใสน่ารักของเอลฟ์เมอรี่กลับมา

“คุณลุงริชาร์ด สินะ...” พูดยิ้มๆแกมจงใจเรียก “ลุงเขาอยากได้อะไรจากซานต้าล่ะ” เมอรี่ถามเด็กๆ

“น้องหมา เพราะคุณลุงไม่มีใคร น้องหมาน่าจะคลายเหงาให้คุณลุง” ริชาร์ดเหมือนถูกแกล้ง ผู้ชายตัวโตขนาดนี้ต้องกระซิบขอของขวัญซานต้า ทำก็ทำเพื่อหลาน พอขอพรเสร็จ ก็มาถ่ายรูปรวมกัน ตอนที่ริชาร์ดยกมือถือมาถ่าย สายตาเอลฟ์หนุ่มไม่ยอมมองกล้อง มองกลับมาที่เขา ยอมรับว่าเขิน และต้องขอสั่งรวมๆให้ถ่ายใหม่ เอลฟ์เมอรี่ถึงยอมมองกล้อง และแล้วเขาก็ถูกแย่งกล้องไป เอลฟ์สาวจะถ่ายภาพที่มีคุณลุงและหลานๆ เธอสั่งให้ยืนชิดๆ อดไม่ได้ที่จะโดนร่างสูงในชุดเอลฟ์ยืนเบียดๆเข้ามา ริชาร์ดมั่นใจว่าเขาจะหวงแหนรูปถ่ายรูปนี้แน่นอน

            พอถ่ายเสร็จได้เวลาต้องไป ครอบครัวอื่นข้างนอกต่อแถวยาวเหยียด ซานต้ามอบของขวัญจากทางห้างที่เตรียมไว้มอบให้เด็กๆ ริชาร์ดย่อตัวลงนั่งเรียกเด็กๆ ให้ขี่คออีกคนนึงก็อุ้ม พอสองคนก็หนักยืนขึ้นไม่ไหว มือนึงก็ยื่นมาหา

เอลฟ์หนุ่มยิ้มบางๆ “ให้ช่วยนะ” ริชาร์ดจับมือนั้นจนลุกขึ้น แต่ไม่ยอมปล่อยสักที ทั้งสองจ้องตากันอยู่นาน จนซานต้ากระแอม ริชาร์ดถึงยอมปล่อยมือเมอรี่  แล้วเดินจากมาคอตก  เขาเดินออกไปก็กะจะพาเด็กๆไปซื้อไอศกรีมด้วยใจที่เบาโหวง เขาจากอีกฝ่ายมาโดยที่ก็ไม่รู้อะไรสักอย่าง(ชื่อจริง เบอร์โทร อีเมล)นอกจากมีชื่อปลอมว่าเมอรี่ จะจบกันแค่นี้จริงๆเหรอ

“คุณลุงริชาร์ด นั่น เมอรี่” หลานที่ขี่คอบอก ริชาร์ดสะดุดกึก วางเด็กๆลง ในมือเอลฟ์หนุ่มถือห่อบางอย่าง "ซานต้าก็ให้ของขวัญคุณลุงริชาร์ดด้วย" ชายหนุ่มรับมา กำลังจะแกะดูเด็กๆก็ร้องท้วง ” ห้ามแกะของขวัญออกก่อนคริสมาสนะ”  เมอรี่ยิ้มบอกเด็กๆ “อย่าห่วงเลย ซานต้าอนุญาตให้แกะเปิดได้วันนี้”

“ขอบคุณมากนะเมอรี่” ริชาร์ดยิ้มกว้าง หลังจากนั้นก็พาเด็กๆมารอน้องสาวที่ร้านไอศกรีม ปล่อยเด็กๆกินไอติมจนเลอะเทอะเพราะตอนนี้เขาสนแต่อะไรอยู่ในห่อของขวัญจากเมอรี่ เขาแกะดูก็พบกับตุ๊กตาสุนัขผ้าขนตัวเล็กๆเท่าฝ่ามือตามขนาดถุง ทว่าเหมือนปลอกคอตุ๊กตาจะมีอะไรซ่อนอยู่

For Uncle Richard, who shouldn’t have to be lonely this Christmas. – MG (A Free Elf) ตามด้วยเบอร์โทร NYC อ่านมาตรงนี้ หัวใจริชาร์ดแทบจะหยุดเต้นด้วยความยินดี  ชายหนุ่มไม่รอช้า รีบส่งเมลล์ไปหาตามเบอร์นั้น  ส่งกันไปส่งกันมา (เมอรี่อ้างว่าที่มาตอบเมสเสจริชาร์ดได้เพราะตัวเองขอพักเบรกเข้าห้องน้ำ)  จนแล้วจนรอด ริชาร์ดก็ถูกเปรยใส่ว่าเอลฟ์หนุ่มจะได้พักสี่โมงเย็น สนใจไปกินกาแฟกันไหม มีเหรอที่เขาจะปฎิเสท จึงหยอดกลับไปว่าอีกฝ่ายจะมาทั้งชุดเอลฟ์เลยไหม ก็ถูกเมสเสจกลับว่า จะให้ใส่ชุดนั้นไปไหมล่ะ ริชาร์ดหัวเราะแล้วก็บอก ชุดปกติแหละดีแล้ว ก่อนที่จะขอถามคำถามสุดท้ายก่อนที่อีกฝ่ายจะออกเบรคกลับไปเจอเด็กๆ “คือมีอีกคำถามที่อยากจะถาม...ก็นะ”  กดส่งไปแบบนี้

อีกฝ่ายตอบมาอย่างรู้ใจ “ ผมชื่อ ลี... ”  ริชาร์ดเปลี่ยนเมมชื่อในมือถือ จากเมอรี่ เป็น ลี

ตอบ ลี

“เจอกันสี่โมงนะลี”

............

เอาเป็นว่าย่อสรุปแค่นี้นะคะ  ท้ายฟิคนี้ก็จบลงที่ว่าได้นัดเจอกันที่ร้านกาแฟค่ะ ตอนที่ริชาร์ดกำลังปลื้มปริ่มนัดเดทได้แล้ว คุณน้องสาวก็มา โป๊ะแตกสิคะ หน้าบานยิ้มไม่หุบกว่าเดิม เลยแซะถามอ่าวไปเจอใครมาอีกแล้วพี่ฉันแถมเด็กน้อยก็รีบฟ้องกันใหญ่ ว่าลุงมองเอลฟ์ในซุ้มซานต้าแปลกๆ 555  เสี่ยยื่นรูปให้น้องสาวดู เธอก็อึ้ง คนนี้น่ารักมากๆเลยนะเนี่ย ในรูปทั้งหมด ทั้งพี่ชายทั้งเอลฟ์หนุ่มดูมีซัมติมรองต่อกันทั้งคู่!! เธอถามกลับเอาคนเก่าที่เจอตอนซื้อกระดาษห่อของขวัญไปไหนแล้ว แต่ก็ต้องตะลึง พี่ชายเฉลยคนเดียวกันจ้า น้องสาวเธอเลยลงความเห็นต่อพรหมลิขิตครั้งนี้ว่า  “It looks like you’re going to have a very Merry Christmas after all, Rich.” คุณพี่ก็ยิ้มกว้าง ตอบ “Yeah, think maybe I am.”

จบ// (แผนคือให้น้องพาหลานๆกลับไปที่พัก ส่วนตัวเองรอในห้างจนถึงเวลานัดเดทที่ร้านกาแฟ)เห็นนักเขียนที่1.eucatastrophe__x บอกนักเขียนคนที่2Laurelin จะมาต่อฟิคเนอะ -- เจอกันค่ะ 
--------ส่วนนี้เป็นคอมเมนต์ ไร้สาระ
คือ แบบหลังจากค้างคาใจจะได้เจอกันอีกมั้ย อ้าวเจอกันอีกจนได้ หลีในชุดเอลฟ์คริสมาส กรี๊ด คงใส่และดูน่ารักและตลกมาก เสี่ยคงไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก แอบสงสารที่เข้าใจผิดว่าคนที่หลีแอบปิ๊งจะเป็นพ่อของเด็กๆ เสี่ยนี่เหงื่อตก ดีนะเด็กๆช่วยกู้สถานการณ์ แล้ว flirt กันตอนถ่ายรูปคืออะไร จิกหมอนนน  แถมมีตอนอุ้มเด็กเสี่ยลุกไม่ได้ คนเขาช่วยมีการกุมมือไม่ปล่อย คือ เสี่ยยย เก็บอาการหน่อย แล้วนะ ต่อหน้าต่อตาคนอื่นไม่กล้าขอถามชื่อถามเบอร์ กลัวหลานเสียจินตนาการสินะคะ โชคดีค่ะ เอลฟ์ตามมาให้เบอร์โทรเสียบตุ๊กตา ตอนเมสเสจแชทหากันนี่แปลลงมาไม่ได้หมด มันน่ารักมากจริงๆ หยอดกันไปหยอดกันมาก ฮรืออออ รอเจอกันร้านกาแฟอยู่นะคะ อยากอ่านต่อออ 

Final Fantasy 7 Remake Trailer PS4

ตัวอย่าง

Final Fantasy 7 Remake Trailer PS4
นี่มันคือการกระชากหัวกลับแฟนด้อมใช่ม๊ายพี่คล้าวเซฟฟี่ศรีจะไม่ทน......... 
ทูนหัวรูฟัส ชินระชาโจวของบ่าว ก้มจูบรองเท้าหนังอาบมัน...

แนะนำฟิคน่าอ่าน [Fic Richlee Recommend] An Unexpectedly Merry Christmas by eucatastrophe__x

เนื่องด้วยวาระดิถีเดือนแห่งความสุข มีโปรเจกต์ฉลองคริสต์มาสกันใน tumblr ค่ะ richleecalendar2015 ก็เป็นแบบให้แฟนคลับทำแฟนอาร์ต แต่งฟิค เข้ามาร่วมกิจกรรม แฟนด้อมจะได้ไม่เงียบเหงา หนึ่งในไฮไลต์ก็นี่เลย ฟิคเรื่องนี้ค่ะ http://archiveofourown.org/works/5311283
An Unexpectedly Merry Christmas  by eucatastrophe__x
ขอให้ไปอ่านเองเถอะค่ะ คือมันดีงามมากจริงๆ หุบยิ้มไม่ได้ อ้อ คำเตือน อันนี้ Alternate Universe เข้าใจกันเนอะ คือแค่ยืมชื่อ Real person แล้วก็คาแรคเตอร์ มาแต่งเป็นเรื่องใหม่ ไม่เกี่ยวข้องกับความจริงใดๆทั้งสิ้น อิๆ
อันนี้ขอแบ่งจาก 13500 คำ (ตีเป็นเอสี่ก็ 40 หน้ากระดาษ) เป็นสองพาร์ทละกัน ไม่งั้นจะดูโพสต์ยาวไป ในระหว่างเนื้อเรื่องจะขอสกรีมเป็นระยะๆนะคะ อย่างที่บอกค่ะ ว่าไม่ใช่การแปล แต่แบบเป็นการรีวิว เล่าเรื่องย่อ สปอยล์กันสุดๆ เชิญชวนให้อ่าน ตัวเต็มที่เว็บดีกว่าค่ะ อรรถรสแน่น!!
3...2...1... Start

เรื่องย่อ  ริชาร์ดเข็ดขยาดในการต้องมาช๊อปปิ้งในศูนย์การค้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงวันใกล้คริสต์มาส ถ้าเลือกได้ก็อยากจะซื้อของขวัญไว้ก่อนล่วงหน้า ชายหนุ่มเป็นคนอังกฤษแต่ก็ย้ายถิ่นฐานมานิวยอร์ก ใช้ชีวิตอยู่ในห้องพักเล็กๆ หารายได้ด้วยการเป็นนักเขียนคอลัมน์ลงตามแมกกาซีน เขามีหลานชายตัวน้อยฝาแฝด ที่น้องสาวของเขา โซเฟีย หอบพามาฉลองคริสมาสด้วยกันที่นิวยอร์กปีนี้ เด็กถามขึ้นถึงแฟนเก่าของเขาที่เพิ่งเลิกไปได้เกือบครึ่งปี เบรนท์ ว่าทำไมไม่มาด้วยกันปีนี้  เขาเจอกับเบรนท์ ที่อังกฤษเมื่อสองปีก่อน เพราะเจ้าตัวตกลงใจไปกินเลี้ยงสังสรรค์ในหมู่เพื่อน จนทำให้รู้จักกัน  เบรนท์ บินมาจากอเมริกามาทำธุระเรื่องงานที่อังกฤษหนึ่งสัปดาห์ พวกเขาตกหลุมรักกันในเวลาอันสั้น  ในที่สุดอีกฝ่ายก็บินกลับไป ด้วยที่ตกอยู่ในห้วงรักแม้จะเป็นรักระยะไกล ช่วงนั้นเขาสองคนอินเลิฟกันมาก ไม่นานริชาร์ดก็เก็บของย้ายไปอยู่อเมริกากับเบรนท์ แฟนเขาจัดว่ามีสังคมเยอะ แรกๆก็ชวนริชาร์ดไปสังสรรค์กับเพื่อนๆตลอด ช่วงแรกเขาก็โอเคดี แต่ด้วยอุปนิสัย เขาชอบนอนเร็วและอ่านหนังสือเงียบๆเป็นการพักผ่อน หลังๆจึงปฏิเสธไม่ไป จนเบรนท์ก็ไปเที่ยวกลางคืนกับหมู่เพื่อนโดยไม่ต้องมีเขา วันหนึ่งริชาร์ดกลับมาบ้านเร็วก็เซอรไพรส์กับเบรนท์ที่กำลังบรรเลงเพลงรักกับชู้บนเตียงของพวกเขา เขาแปลกใจที่ตัวเองไม่ได้รู้สึกสะเทือนใจ เศร้าอย่างที่ควรจะเป็น นับตั้งแต่นั้น ชายหนุ่มก็ออกมาใช้ชีวิตคนเดียว

กลับเข้ามาในสถานการ์ณปัจจุบัน พอน้องสาวได้ยินเด็กน้อยถามถึงแฟนเก่า เธอก็เฉไฉตอบไปอย่างอื่น คาดว่าเดี๋ยวเด็กๆก็คงจะลืมกันไปเอง โซเฟียตอนนี้อุ้มท้องลูกคนที่สามอยู่ ส่วนสามีของเธอตอนนี้ไปสะสางเรื่องงาน แต่ก็จะมาสมทบกับภรรยาและลูกๆในภายหลังแน่นอน ดังนั้นหน้าที่ช่วยดูแลเด็กๆตอนนี้จึงตกมาอยู่ที่คุณลุงอย่างเขานั่นเอง

ริชาร์ดให้หลานแฝดอยู่กับแม่ในขณะที่ตัวเขาปลีกตัวไปร้านเครื่องเขียนเพื่อซื้อกระดาษและโบห่อของขวัญให้เด็กๆเซอไพรส์ ซึ่งร้านที่แน่นขนัดไปด้วยผู้คนที่เบียดเสียด ทั้งกว่าจะไปถึงชั้นกระดาษ ไหนจะไปตรงเคาท์เตอร์จ่ายเงิน ก็เต็มแน่นด้วยผู้คน กว่าที่เขาจะได้ของที่เขาต้องการชายหนุ่มก็รู้สึกหงุดหงิดไม่น้อย เขาตกตะลึงเมื่อเจอกับคิวรอจ่ายเงินที่ยาวเหยียด คนยืนต่อกันทับไปทับมาราวเขาวงกต เขาได้แต่ทำใจ และรอ...

เสียงผู้ชายดังมาจากทางข้างหลัง
“เร็วเข้า เร็วเข้า ”

เขาจึงหันไปเพื่อจะมองอีกฝ่ายอย่างปลอบโยน ว่าเขาเองก็คิดเหมือนกัน แต่กลับเจอใบหน้าที่แลดูน่ารัก 

อีกฝ่ายกล่าวขอโทษขอโพย แต่ริชาร์ดที่พยายามจะไม่จ้องหน้าก็ปฏิเสธตัวเองไม่ได้ที่จะละสายตาจากความงดงามเกลี้ยงเกลาของอีกฝ่าย ร่างที่ดูจะสูงกว่าเขาสักสองสามนิ้ว ผมสั้นยุ่งๆ ตาสีฮาเซล ในมือถือถุงบรรจุเสื้อสูท อีกมือถือหนังสือที่เป็นสินค้ารอชำระเงิน ด้วยความที่ริชาร์ดยังงุนงง ก็บอกอนุญาต ให้อีกฝ่ายแซงเขาได้ “จะดีเหรอ” ร่างสูงกว่าถามกลับ “ไม่มีปัญหา คิดว่าคุณคงจะรีบกว่าผม” 

พวกคนที่ริชาร์ดต่อหลังอยู่ก็หันมามอง พร้อมส่งสายตามาว่าฉันไม่เอาด้วย อย่าหวังเลย   ด้วยความที่แถวก็ยังรออีกนาน ทั้งคู่จึงได้พูดคุยกัน ทั้งต่างฝ่ายต่างทำอะไรอยู่ตอนนี้

“Customer service?” อีกฝ่ายตอยใช่แบบเลี่ยงๆ

“I’m a writer.” ริชาร์ดตอบ

 รวมถึงแผนในวันสำคัญที่กำลังจะมาถึง ยิ่งคุยก็ยิ่งถูกคอ ยิ่งถูกชะตา จนเรื่อยมาตรงจุดที่ริชาร์ดคุยเปิดอกว่าเขาไม่ชอบมาอยู่ในร้านคิวเยอะคนแน่นแบบนี้ 

“แล้วอย่างวันนี้ล่ะ?” คู่สนทนาถาม 

“Today…” 

“Today I don’t seem to mind so much.”

หนุ่มรูปงามตรงหน้ายิ้มกว้าง รอยยิ้ม สดใส น่ารัก เป็นมิตรอ่อนโยน ริชาร์ดเริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกในใจบางทีก็ไม่ใช่เขาที่คิดไปเองอยู่ฝ่ายเดียวก็ได้

And it felt really good.

“I –” 
 “คนต่อไป” เสียง พนงแคชเชียร์ดังขึ้นขัดจังหวะ เจ้าของรอยยิ้ม หันมาอย่างหวั่นๆ เหมือนอยากให้เขาที่โดนแทรกคิวไปก่อนอยู่ดี พร้อมกับเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง ช่วงเวลานี้ ชายหนุ่มจึงต้องย้ำเตือนอีกครั้งให้ร่างสูงสบายใจว่าเขาสละสิทธิ์ให้ไปก่อนจริงๆ ขณะที่อีกฝ่ายลังเล พนักงานก็เรียกอย่างหงุดหงิดอีกครั้ง พร้อมคนที่รอต่อหลังเริ่มส่งสายตาไม่พอใจ
 ร่างสูงจึงจำใจไปจ่ายเงินอย่างเสียไม่ได้ พร้อมกับอวยพรให้คนแปลกหน้าใจดีที่เพิ่งพบกันมีความสุขในวันคริสมาส .
“Thank you. And, um… Well, Merry Christmas, I suppose.”

“And to you,” Richard said softly.

จบแค่นี้ก่อนค่ะ ภาคแรกพาร์ทสองตามมาแน่นอน หวังว่าน่าจะมาทันก่อนที่เรื่องนี้จะมีตอนต่อ ภาคสอง ในวันที่10 ธันว่านะคะ (หมายเหตุ ตัวแม่สองคนแต่งฟิคร่วมกันค่ะ นางร่วมมือสร้างฟิคคริสมาสสุดแสนอีปิกค่ะ Laurelin จะมาต่อภาคสองนะคะ)

หลังจากนี้เป็นการกรีดร้องส่วนตัวของ จขบค่ะ 
อะไรเนี่ยยยยย อิฉันอ่านตอนแรกเบื่อมาก คือแบบอ่าววว เสี่ยมีแฟนเก่า เสี่ยไม่ใช่ดารา ถึงทำใจมาตั้งแต่อ่านฟิค AU แต่ เมื่อไหรหือ หลีจะโผล่ ย้อนไปกับนังเบรนท์ตัวดีแฟนเก่านางค่ะ พาเสี่ยมาแล้วทิ้งได้อย่างไร ชีวิตเสี่ยมืดมนมาก ได้น้องสาวกะหลานๆนี่แหละมากระชุ่มกระชวย ก็ไม่รู้คนแต่งเค้าจะพาไปทิศทางไหน เนี่ยแหละ ร้านหนังสือ ครือออ เหอออ การเจอกันมันจะดูโรแมนติดไปแล้ววว บ่นใส่ต่อคิวอยู่ข้างหลัง หันมา (เสี่ยหน้าดุอยู่นะ) หลีเลยคิดว่าคงทำให้ขุ่นเคืองแน่ๆ 555 แบบเสี่ยตกตะลึงในความสวยซะงั้น กร๊๊ดดด ชอบการบรรยายของคุณคนแต่งมาก แล้วก็เรื่องที่สองคนนั้นพูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อย คือแบบน่ารักอ่ะ คุยแบบนี้กับคนแปลกหน้ามันไม่หน้าเกลียด แต่ทำให้อะไรบางอย่างเติบโตในใจ (ฟรุ้งฟริ้งมากไปอ่านเอง) แล้วอะไรคืออยู่ๆ เสี่ยก็บอกว่า วันนี้ไม่ได้รู้สึกแย่ ครือแบบ เฉพาะวันนี้สินะคะเสี่ยยย เพราะเจอใครบางคนสินะคร๊ะะะะ ร้านที่แออัดเลยเป็นสถานที่ๆมีแต่ความสุข แล้วอะไรคือหลียิ้ม พอใจคำตอบ รึ นางจะเดาได้ว่าเป็นเพราะตัวเอง กรี๊ดดด นางเดาถูกอ่ะเค่อะ ดูจากความขวยเขินของเสี่ยแล้ว ทันใดนั้น เวลาพบกันสิ้นสุด ระฆังดัง ซินเดอเรลล่าต้องลาเจ้าชายไปจ่ายตัง  (ผิดเรื่องละ) ซินเดอเรลล่า ยังมีรองเท้าแก้วให้เจ้าชายตามหา อันนี้เจ้าชายหน้าบางค่ะ ขอบงขอเบอร์ไม่มีค่ะ ได้แต่มองตามตาละห้อย คงไม่ได้เจอกันอีกแล้วสินะ เสี่ยคิด คือแบบขัดใจค่ะ เสี่ย ชื่อหลียังไม่ได้ถาม คงไม่ต้องเลยไปถึงอีกฝ่ายโสดมั้ยมีแฟนยัง?เลยนะคะเสี่ย  
คืออ่านตรงนี้แบบคุณคนแต่งเล่นเราแล้ว แบบกะให้ใช้ Destiny ในการพบกันอีกครั้งใช่มั้ยคะ หึยๆ โรแมนติดมากกก ชอบฝุดๆ พาร์ท 2 น้ำตาลขึ้นกว่านี้ เดี๋ยวค่อยอัพรีวิวเน้อ 

Collection เนียนโกะเซนเซย์

นัตสึเมะ และ อจ.แมว อันนี้ไม่รวมหนังสือการ์ตูน
ได้มีโอกาสชอปปิ้งซื้อตอนไปจีนปักกิ่ง ไปญี่ปุ่น และงานออกการ์ตูนในประเทศค่า

 
ดีวีดี

เป็นการ์ตูน อนิเมะที่ฟีลกู๊ด เสพย์แล้วอบอุ่นให้ใจอย่างยิ่ง ตุ๊กตาสองตัวมี แต่กอดจบแบนฟีบหมดละ...